Mijn kind eet niet: Waarom eten soms zo’n uitdaging is én hoe het verandert per fase

Van het eerste groentehapje tot de peuterpuberteit en de kleuter die niets wil eten behalve pasta zonder saus: leren eten gaat in fases. En die fases zijn niet altijd even makkelijk. Soms heb je een alleseter, soms een drammer, soms een kind dat proeft maar niet doorslikt. In dit blog lopen we door de belangrijkste fases van eten – van baby tot aan die eigenwijze zevenjarige aan tafel. Inclusief antwoorden op veelgestelde vragen van ouders én tips die écht werken om je kind weer te laten eten.

0–6 maanden: melk en eerste hapjes

Borstvoeding of flesvoeding is in deze periode de belangrijkste bron van voeding. Toch wordt er tussen 4 en 6 maanden vaak gestart met oefenhapjes. Denk aan een lepeltje groente of fruit. Waarom vaak eerst groente? Omdat kinderen van nature een voorkeur hebben voor zoet. Groenten zijn vaak wat bitterder, en daar moeten ze dus wat meer aan wennen.

Een veelgehoorde uitspraak is: 'Food before one is just for fun'. Dat betekent: het gaat nu nog niet om hoeveel ze eten, maar om het oefenen met smaken, texturen en het ritme van een eetmoment. De focus ligt op kennismaking, niet op de hoeveelheid die naar binnen gaat.

6–12 maanden: wennen, ontdekken en knoeien

In deze fase leert je baby écht eten. Ze oefenen met lepels, handjes, broodkorstjes en soms vooral met gooien. Dat hoort erbij! Baby’s moeten een nieuwe smaak gemiddeld 8 tot 15 keer proeven voor ze eraan wennen. Dus geef niet te snel op.

Tip: Blijf variëren in aanbod, zo went je kind aan diverse smaken.

Welk fruit mag niet onder 1 jaar? Vermijd honing, citrusvruchten en rood fruit in het begin. Antwoord: fruitsoorten die snel allergieën opwekken of moeilijk verteerbaar zijn, zoals kiwi, citrus en aardbei, introduceer je liever iets later.

1–2 jaar: de 'nee'-fase (voedselneofobie)

En dan… lijkt je kind ineens niets meer te lusten. Deze fase heet voedselneofobie: angst voor nieuwe of onverwachte smaken. Het is normaal gedrag en vaak tijdelijk.

Waarom weigert mijn 2-jarige plotseling te eten?

Deze weigering komt vaak door de natuurlijke ontwikkeling van je peuter die autonomie zoekt en angst heeft voor het onbekende (voedselneofobie).

Hoe krijg ik mijn kind van 2 aan het eten?

Het antwoord? Geen druk, bied steeds opnieuw aan en houd het gezellig. Eén hapje proberen is genoeg. Maak er geen strijd van. Tips die helpen zijn: bied kleine porties aan, eet samen en probeer je kind mee te laten helpen in de keuken, bijvoorbeeld met het wassen van groenten.

2–4 jaar: alles zelf willen bepalen

Kinderen willen zelf bepalen wat, wanneer en hoe ze eten. Structuur helpt: vaste eetmomenten, duidelijke grenzen en keuzemogelijkheden ('Wil je wortel of paprika?').

Waarom wil een kind van 3 niet eten?

Vaak heeft dit te maken met de drang naar zelfstandigheid en het uitproberen van grenzen. Je peuter ontdekt de kracht van 'nee'.

Wat zijn tips als mijn peuter niet wil eten?

Bied kleine porties aan, eet samen en laat je kind meehelpen in de keuken. Dat geeft eigenaarschap én interesse. Zorg voor een voorspelbaar eetpatroon met vaste tijden.

4–6 jaar: bewuste voorkeuren (en veel 'lust ik niet')

Je kind weet nu beter wat het lekker vindt. Maar het kan ook zijn dat je ineens hoort: 'Dat eet ik niet meer!' terwijl het vorige week nog favoriet was.

Waarom eet mijn kind zo weinig? Is het normaal dat mijn 5-jarige niet wil eten?

Ja, dit is normaal. De eetlust van kinderen kan sterk wisselen. Ze eten wat ze nodig hebben, en dat is soms minder dan jij verwacht. Focus op een gevarieerd aanbod in plaats van op de hoeveelheid.

Tips: Kinderen zijn snel afgeleid aan tafel. Zorg voor rust, zet schermen uit. Laat ze helpen met koken of kies samen een recept uit. Je kunt ook producten zoals het boek Kameleon eet kleur of een eigen lunchtrommel gebruiken om het eten leuker te maken.

6–8 jaar: meedenken en meebepalen

Op deze leeftijd speelt school een grotere rol. Kinderen worden beïnvloed door wat klasgenootjes eten of zeggen. Soms eten ze iets wel op school, maar thuis niet – of andersom.

Waarom eten mijn kinderen zo slecht? Waarom proeft mijn kind wel, maar eet het niet op?

Op deze leeftijd zijn ze zich bewuster van smaken en texturen, en de mening van vriendjes speelt mee. Proeven is een grote stap, zelfs als ze het nog niet doorslikken.

Tip: Geef duidelijke regels ('je hoeft het niet op te eten, maar wel te proeven') en bespreek samen hoe een gezellig eetmoment eruitziet. Kinderen leren ook veel van jouw voorbeeld. Blijf herhaling aanbieden zonder dwang.

Algemene tips om je kind weer te laten eten

Of je kind nu een baby is die net begint met oefenhapjes, of een schoolgaand kind dat ineens kieskeurig is: eetmomenten hoeven geen strijd te zijn. Geduld, humor en consistentie zijn sleutels tot succes.

• Geen dwang: Forceer je kind nooit om te eten of het bord leeg te eten. Dit kan een negatieve associatie met eten creëren.
• Structuur en vaste momenten: Bied maaltijden en tussendoortjes op vaste tijden aan. Dit zorgt voor voorspelbaarheid en helpt de eetlust te reguleren.
• Gevarieerd aanbod: Bied verschillende soorten voedsel aan, ook als je kind het eerder geweigerd heeft. Herhaling is essentieel voor acceptatie.
• Betrek je kind: Laat je kind meedenken bij het boodschappen doen, koken of tafel dekken. Dit geeft hen eigenaarschap over het eetproces.
• Wees een voorbeeld: Eet zelf gevarieerd en met plezier. Kinderen leren door imitatie.

Wat je kind vandaag weigert, kan volgende week ineens favoriet zijn. En soms is het gewoon de fase. Of de stoel. Of de saus. Bij Sprout&Joy geloven we dat eetmomenten geen strijd hoeven zijn. En dat een beetje humor, geduld en slimme tools – zoals kinderboeken, maaltijdplanners en vrolijke lunchtrommels – echt kunnen helpen om het leuker te maken aan tafel.

Wil je meer praktische tips en tools om je kind (weer) met plezier te laten eten? Bekijk onze collectie op Sprout&Joy!